Slobodan Milošević

Slobodan Milošević
20. avgust 1941 – 11. mart 2006

je bio jugoslovenski i srpski političar koji je bio predsednik Srbije (prvobitno Socijalistička Republika Srbija, konstitutivna republika u sastavu Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije) od 1989. do 1992. i u Saveznoj Republici Jugoslaviji od 1992. do 1997. godine, a predsednik Savezne Republike

Jugoslavije od 1997. do 2000. On je vodio Socijalističku partiju Srbije od njenog osnivanja 1990. godine i došao na vlast kao predsednik Srbije tokom napora da se reformiše Ustav Jugoslavije iz 1974. kao odgovor na navodna marginalizacija Srbije, stavovi da su autonomne pokrajine Srbije imale previše moći, čineći ih gotovo nezavisnim od Srbije, i tvrdnje o političkoj nesposobnosti da odvrate nerede albanskih separatista u autonomnoj pokrajini Srbiji na Kosovu. [potreban citat]

Miloševićevo predsedavanje Srbijom i Saveznom Republikom Jugoslavijom obeleženo je sa nekoliko velikih reformi ustava Srbije od osamdesetih do devedesetih koje su smanjile ovlašćenja autonomnih pokrajina Srbije. Srbija je 1990. prešla iz titoističkog jednopartijskog u višepartijski sistem i pokušala da izvrši reforme jugoslovenskog Ustava iz 1974. godine. Konstitutivne republike zemlje podelile su se usred izbijanja ratova, a bivše jugoslovenske republike Srbija i Crna Gora osnovale su Saveznu Republiku Jugoslaviju. Milošević je u ime bosanskih Srba pregovarao o Dejtonskom sporazumu, kojim je okončan Bosanski rat 1995. godine.

Tokom NATO bombardovanja Jugoslavije 1999. godine, Miloševića je Međunarodni krivični sud za bivšu Jugoslaviju (ICTI) teretio za ratne zločine u vezi sa Bosanskim ratom, Hrvatskim ratom za nezavisnost i Kosovskim ratom. [1] Postao je prvi sadašnji šef države optužen za ratne zločine. [2] Tokom devedesetih godina prošlog veka održani su brojni antivladini i antiratni protesti. Procenjuje se da je između 50.000 i 200.000 ljudi napustilo Jugoslovensku narodnu armiju pod kontrolom Miloševića, dok je između 100.000 i 150.000 ljudi emigriralo iz Srbije, odbivši da učestvuju u ratovima.

Milošević je podneo ostavku na mesto jugoslovenskog predsednika usred demonstracija nakon spornih predsedničkih izbora 24. septembra 2000., a jugoslovenske savezne vlasti su ga uhapsile 31. marta 2001. zbog sumnje u korupciju, zloupotrebu ovlašćenja i proneveru. [3] [4] Početna istraga protiv Miloševića je posustala zbog nedostatka dokaza, što je navelo srpskog premijera Zorana Đinđića da ga izruči MKSJ -u radi suđenja za ratne zločine. [5] Na početku suđenja, Milošević je osudio Tribunal kao nezakonit jer nije osnovan uz saglasnost Generalne skupštine Ujedinjenih nacija; stoga je odbio da imenuje branioca za svoju odbranu. [6] Milošević je vodio svoju odbranu na petogodišnjem suđenju, koje je okončano bez presude kada je umro u svojoj zatvorskoj ćeliji u Hagu 11. marta 2006. Milošević je patio od srčanih oboljenja i hipertenzije, a umro je od srčanog udara. [7] [8] Tribunal je porekao bilo kakvu odgovornost za Miloševićevu smrt i rekao da je odbio da uzme propisane lekove i umesto toga se sam lečio. [7]

Nakon Miloševićeve smrti, MKSJ i Međunarodni rezidualni mehanizam za krivične sudove utvrdili su da je on bio dio udruženog zločinačkog poduhvata za uklanjanje Hrvata i Bošnjaka iz velikih dijelova Hrvatske i Bosne i Hercegovine. Međunarodni sud pravde (MSP) je odvojeno zaključio u predmetu genocida u Bosni da nema dokaza koji ga povezuju sa genocidom koji su počinile snage bosanskih Srba tokom rata u Bosni. Međutim, Sud je utvrdio da su Milošević i drugi u Srbiji prekršili Konvenciju o genocidu time što nisu sprečili da se genocid dogodi, nesaradnjom sa Haškim tribunalom u kažnjavanju njegovih počinilaca, posebno generala Ratka Mladića, i kršeći njenu obavezu uz privremene mere koje je Sud naložio. [9] [10] Miloševićeva vladavina je opisana kao autoritarna ili autokratska, kao i kleptokratska, sa brojnim optužbama za izborne prevare, politička ubistva, suzbijanje slobode štampe i policijsku brutalnost. [11] [12] [13] [14]